کودکان عاشق #موسیقی هستند پس بدون توجه به اینکه صدایتان ناخوشایند است،آواز بخوانید، شنونده ستایشگری خواهید داشت. نوار یا سی‌دی مورد علاقه‌تان را به کار بیندازید. کودکتان نیز احتمالاً آن را دوست خواهد داشت!نیازی به خرید نوارهای ویژه کودک نیست. چنانچه #اسباب‌بازی کوکی داشته باشد،استفاده کنید ابتدا،برای سرگرم کردن کودک در تخت يا هنگام عوض کردن #پوشک و بعدها زمانی که کودک خود چگونگی کوک کردن آنرا یاد بگیرد. اولین ساز کودک #جغجغه خواهد بود. آن را برای او تکان دهید. ابتدا آن را دریک سمت سرو سپس در سمت دیگر تکان دهید،بعد ازمدتی،در تلاش برای یافتن منبع صداء او تماشای اطراف را شروع خواهد کرد. کودک در حدود چهار ماهگی, آمادگی در دست گرفتن جغجغه ودر شش‌ماهگی نیز به هم زدن دو جغجغه را شروع خواهد کرد تا صدای متفاوت تولید شده را بشنود. همچنین میتوانید با تقلید صدای حیوانات اورا با صداهای مختلف آشنا کنید. منبع:کتاب کلیدهای مراقبت از نوزاد از تولد تا یک سالگی

هنگام گفتگو با #نوزاد ممکن است از صحبت کردن با کسی که جواب نمی‌دهد،احساس ناخوشایندی داشته باشید؛اما نگران نباشید.به آن عادت خواهید کرد.کلمات #کودکانه به کار نبرید.تا به این ترتیب کودک تمام صداهای زبانی را که بعدا با آن صحبت خواهد کرد،بشنود.به جای «من, تو, او» بگویید: «مامان. سوزی, بابا»از هم اکنون سوزی در خواهد یافت هر چیزی اسمی دارد. کارهایی که انجام میدهید به او توضیح دهید.چنانچه کودکتان واکنشی نشان داد،تظاهر کنید به سخنان شما پاسخ میدهد،اجازه دهید نظرش را بگوید...به این ترتیب مکالمه ای عالی خواهید داشت. منبع:کتاب کلیدهای مراقبت از نوزاد از تولد تا یک سالگی

🔹 انواع عفونت گوش در کودکان ‌ *اوتیت میانی (عفونت گوش میانی) _ (شایع‌ترین نوع) ‌ معمولاً بعد از سرماخوردگی یا عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. گوش میانی پر از مایع می‌شود و ممکن است عفونت باکتریایی هم اضافه شود. ‌ *اوتیت خارجی ‌ عفونت کانال گوش خارجی، معمولاً بعد از شنا یا آب‌گرفتن گوش. --- ‌ 🔹 علائم شایع عفونت گوش * گریه و بی‌قراری شدید، مخصوصاً در شب * کشیدن یا مالیدن گوش‌ها * تب و بی‌حالی * ترشح از گوش (گاهی چرکی و بدبو) * کاهش شنوایی موقت * در نوزادان: مشکل در شیر خوردن یا خوابیدن --- ‌ 🔹 عوامل خطر ‌ * سرماخوردگی و عفونت تنفسی فوقانی * قرار گرفتن طولانی در محیط‌های پرجمعیت * قرار گرفتن در معرض دود سیگار * تغذیه با بطری در حالت خوابیده (افزایش برگشت محتویات معده به گوش میانی) --- 🔹 درمان و اقدامات ‌ * ویزیت پزشک اطفال یا متخصص گوش و حلق و بینی برای تشخیص و تجویز دارو * مصرف آنتی‌بیوتیک فقط با نسخه پزشک * استفاده از مسکن‌های مناسب سن کودک (مثل استامینوفن یا ایبوپروفن) برای کاهش درد و تب * استفاده از کمپرس گرم روی گوش (در صورت تحمل کودک) * عدم ریختن قطره یا داروی خانگی بدون مشورت پزشک --- ‌ 🔹 پیشگیری * شست‌وشوی دست‌ها و دور نگه داشتن کودک از افراد بیمار * جلوگیری از قرار گرفتن کودک در معرض دود سیگار * تغذیه نوزاد به صورت عمودی یا نیمه‌عمودی هنگام شیر دادن با شیشه

درصورت مشاهده هر یک از علائم زیر اورژانس را خبر کنید: #خواب‌آلودگی یا بیهوشی. وقتی کودکی در خانه مادهٔ سمی خورده باشد، خیلی مهم است که سریع ولی خونسرد عمل کنید. اقدامات اصلی: ۱. حفظ آرامش و بررسی وضعیت اول مطمئن شوید کودک راه هوایی، تنفس و هوشیاری دارد. چنانچه کودک ماده #سمی بلعیده و هنوز چیزی از آن در دهان دارد،آن را با انگشت‌هایتان خارج کنید و هر آنچه را خارج کرده‌اید برای بررسی و تجزیه بعدی نگه‌دارید. اگر کودک بیهوش است یا نفس نمی‌کشد یا علائم تحریک و ساییدگی شدید گلو, آب ریزش از دهان,مشکلات تنفسی دارد→ اورژانس (۱۱۵) را فوراً خبر کنید. ۲. تماس فوری با اورژانس یا مرکز کنترل مسمومیت‌ها در ایران شماره ۱۴۹۰ (مرکز اطلاع‌رسانی داروها و سموم) یا ۱۱۵ را بگیرید. نام ماده، مقدار تقریبی، زمان مصرف و علائم کودک را بگویید. ۳. کارهایی که نباید انجام دهید استفراغ القا نکنید (با انگشت، نمک، شیر یا هر چیز دیگر)؛ چون ممکن است ماده سوزاننده باشد و مری و گلو را بیشتر آسیب بزند. آب، شیر یا نوشیدنی دیگر ندهید، مگر پزشک یا مرکز مسمومیت توصیه کند. زغال فعال یا داروهای خانگی بدون تجویز متخصص استفاده نکنید. ۴. اقدامات کمکی (در صورت نیاز) اگر ماده روی پوست یا لباس ریخته → سریع لباس آلوده را دربیاورید و پوست را با آب فراوان بشویید. اگر در چشم پاشیده → چشم‌ها را با آب تمیز حداقل ۱۵ دقیقه بشویید. ظرف یا بستهٔ مادهٔ سمی را همراه کودک به بیمارستان ببرید تا تیم درمان بداند چه خورده. ۵. انتقال به بیمارستان حتی اگر کودک ظاهراً حالش خوب است، باید حتماً توسط پزشک معاینه شود؛ چون برخی مواد اثر دیررس دارند.

در سنین نوپایی (حدود ۱ تا ۳ سالگی)، کودکان کنجکاوتر از همیشه‌اند؛ راه می‌روند، بالا می‌روند، می‌چرخند و هرچیز تازه‌ای را لمس می‌کنند. همین ویژگی رشد طبیعی آن‌ها را در معرض خطرهای کوچک اما جدی قرار می‌دهد. ایجاد محیطی امن در خانه به معنی محدود کردن کودک نیست، بلکه فراهم‌کردن فضایی است که بتواند آزادانه و بدون خطر بازی و کشف کند. 🏡 **نکات مهم برای ایمنی خانه:** **✨ برق و وسایل الکتریکی:** * همه‌ی پریزها را با درپوش مخصوص بپوشانید. * سیم‌ها را کوتاه کرده یا پشت مبلمان پنهان کنید. * وسایل برقی کوچک (اتو، سشوار، کتری برقی و...) را پس از استفاده فوراً از برق بکشید. **🧴 مواد خطرناک و داروها:** * مواد شوینده، دارو، الکل و عطر را در قفسه‌های بلند یا در کابینت‌های قفل‌دار نگه دارید. * هیچ‌وقت مواد شیمیایی را در بطری نوشیدنی یا ظرف خوراکی نریزید (ممکن است کودک اشتباه بگیرد). **🔪 وسایل آشپزخانه:** * کشوها و کابینت‌های پایین را با قفل ایمنی ببندید. * چاقو، قیچی، خلال‌دندان و وسایل تیز را در قفسه‌های بالاتر بگذارید. * هنگام آشپزی کودک را در آغوش یا نزدیک اجاق قرار ندهید. **🪜 مبلمان و وسایل سنگین:** * کتابخانه، میز تلویزیون و کمد را با گیره به دیوار ثابت کنید تا در صورت بالا رفتن کودک واژگون نشوند. * گوشه‌های تیز میز و مبلمان را با محافظ نرم بپوشانید. * تلویزیون نباید روی میز سبک یا لق قرار گیرد. **🚪 پنجره، راه‌پله و درها:** * برای پنجره‌ها قفل ایمنی نصب کنید و از بالا باز شوند. * درهای منتهی به بالکن را همیشه قفل نگه دارید. * نرده راه‌پله باید ارتفاع مناسب داشته باشد و فاصله میله‌ها کمتر از ۱۰ سانتی‌متر باشد. **🚿 حمام و آب:** * کودک را هیچ‌گاه حتی برای چند ثانیه تنها در وان یا کنار آب نگذارید. * دمای آب را قبل از حمام امتحان کنید (حدود ۳۷ درجه مناسب است). * سطل آب را خالی بگذارید؛ حتی عمق کم هم خطرناک است. **🔥 گرما و آتش:** * بخاری، شومینه و سماور را با حفاظ فلزی بپوشانید. * کبریت، فندک و شمع را دور از دسترس کودک نگه دارید. * سیم بخاری یا اتو را آویزان نگذارید. **🧸 اسباب‌بازی و خفگی:** * اسباب‌بازی‌ها باید متناسب با سن کودک و بدون قطعات کوچک قابل بلع باشند. * تکه‌های کوچک، سکه، دکمه و باتری را از دسترس خارج کنید. * در زمان غذا خوردن، از دادن خوراکی‌های گرد و سفت (مثل انگور درسته، بادام یا هویج خام) بدون خردکردن خودداری کنید. 💛 **یادآوری مهم:** بهترین راه حفظ ایمنی کودک، **نظارت مستقیم و پیش‌بینی خطرهاست.** هر چند دقیقه در خانه نگاهی از زاویه‌ی دید کودک بیندازید؛ هر چیزی که برای تو بی‌خطر است، از نگاه او ممکن است هیجان‌انگیز و خطرناک باشد.

رزئولا (Roseola)، که به آن بیماری ششم هم می‌گویند، یک بیماری ویروسی شایع و معمولاً بی‌خطر در نوزادان و کودکان خردسال است، مخصوصاً بین ۶ ماه تا ۲ سالگی. عامل آن اغلب ویروس هرپس انسانی نوع ۶ (HHV-6) و گاهی HHV-7 است. 👶 بیشترین سن ابتلا: ۶ ماه تا ۲ سالگی (نوزادان کوچکتر معمولاً به دلیل آنتی‌بادی‌های مادری محافظت می‌شوند) ⚠️ علائم رزئولا: - تب بالا ناگهانی (گاهی تا ۴۰ درجه) - ۳ تا ۵ روز ادامه دارد - کودک ممکن است با وجود تب بالا، نسبتاً حال عمومی خوبی داشته باشد - پس از افت تب، بثورات پوستی ظاهر می‌شود - دانه‌های قرمز یا صورتی، کوچک و مسطح یا کمی برجسته - بیشتر روی تنه، گردن، و گاهی بازوها و صورت - خارش ندارد - معمولاً ۱ تا ۲ روزه خودبه‌خود از بین می‌رود ممکن است همراه باشد با: - آبریزش بینی خفیف - تورم غدد لنفاوی گردنی - بی‌اشتهایی - تحریک‌پذیری - گاهی اسهال خفیف 🧠 نکته مهم: رزئولا تنها بیماری کودکانه‌ای است که بثورات پوستی بعد از پایین آمدن تب ظاهر می‌شود، نه همزمان با تب. 🏥 آیا نیاز به مراجعه به پزشک هست؟ در اغلب موارد، رزئولا نیاز به درمان خاصی ندارد و خودبه‌خود بهبود می‌یابد. اما مراجعه به پزشک در این موارد توصیه می‌شود: - تب بیش از ۳ روز طول بکشد - کودک خیلی بی‌حال یا خواب‌آلود است - علائم تشنج یا گریه غیرعادی دارد - راش‌ها دچار خونریزی یا تاول شوند 💊 درمان: فقط درمان حمایتی: - تب‌بر (مثل استامینوفن یا ایبوپروفن) - مایعات کافی - استراحت آنتی‌بیوتیک لازم نیست (چون بیماری ویروسی است)