هنگامی که کودک یک ‌ساله فردی را #گاز می‌گیرد، همه کسانی که در اطراف او حضور دارند #عصبانی و برآشفته می‌شوند. چندین دلیل خوب برای این نوع واکنش وجود دارد. #گاز_گرفتن دردآور است و حتی یک طفل کوچک می‌تواند با دندان‌هایش چنان فشاری وارد اورد که پوست قربانی را خراش داده یا پاره کند. اغلب گاز گرفتن، بدون دلیل مشخصی اتفاق میفتد، بنابراین قربانی و اطرافیان از این عمل غافلگیر می‌شوند. در نظر عده زیادی از والدین گاز گرفتن عمدتاً گزنده‌تر از #کتک_زدن و #هل_دادن است که به‌عنوان بخشی از بازی عادی کودک تلقی می‌شود. هنگامی که کودک گاز می‌گیرد، معمولاً او به وسیله احساسات تجاوزگرانه تحریک نشده است. چون گاهی کودکان دو یا سه‌ساله برای نشان دادن عصبانیت خود به این روش متوسل می شوند، بیشترین توصیه و نصیحتی که درباره کنترل گاز گرفتن کودک خواهید شنید فقط این است، کودکی که گاز می گیرد باید بیاموزد در هنگام عصانیت، به دیگران آزار نرساند. کودک یک‌ساله هنوز در مرحله‌ای است که برای کشف دنیای اطرافش به استفاده از دهانش نیاز دارد. احتمال دارد #اسباب_بازی‌ ها، بطریشیر و هر شیء دیگری را که او به آن دست می‌زند، به دهانش ببرد. از آنجا که او هر چیز را به‌واسطه دهانش تجربه می‌کند، اغلب کودک دیگر و یا حتی والدینش را گاز می‌گیرد تا بداند زیر دندان چگونه حس می‌شوند. اين تمایل به تجربه است که موجب این تغییر ناگهانی می‌گردد. مخصوصاً اگر پدر یا مادر با پايین گذاشتن او از آغوششان و گفتن «گاز گرفتن ممنوع» به‌سرعت و با قاطعیت واکنش نشان دهند. اما کودکی که دارای تمرکز دهانی قوی‌تری است ممکن است در واکنش به #غرایز_فطری درونی به گاز گرفتن ادامه دهد. برای اينکه کودک کار اشتباهش را تشخیص دهد توصیه می‌شود والدین واکنش‌های محکم و مصرانه‌ای به‌طور مکرر نشان دهند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگام مشاهده این علائم کودکتان برای برداشتن اولین قدم‌ها -برای آموختن کنترل خود و استفاده از #توالت - آمادگی پیدا می‌کند: کودک با تظاهر به قیافه‌های مختلف، اشارات، حرکات و یا #کلمات شما را با خبر می‌کند که میل دارد پوشک او عوض شود. شما می‌توانید با لذت‌بخش کردن زمان تعویض پوشک، با گفتن جملاتی مانند «حالا راحت‌تر نیستی؟» در هنگامی که تمیز و خشک است، او را در رسیدن به این مرحله کمک کنید. بیشتر کودکان کمتر از هجده‌ماهه دفع ادرار یا مدفوع را احساس يا به آن توجه نمی‌کنند، بنابراین انتظار نداشته باشید این رفتار را در کودک یک‌ساله مشاهده کنید. از آلودگی پوشک کودکتان شکایت نکنید و ابرو درهم نکشید. چون کودک فکر می‌کند شما او را تأیید نمی‌کنید و دلیل اين عدم تأیید را درک نمی‌کند. در هرصورت شما می‌توانید هنگامی که کودک نیاز خود را به تعویض پوشک اعلام می‌کند او را تحسین کنید، چون با این نوع توجه کردن، به او #پاداش داده‌اید. کودکتان بسیاری از رفتارهای بزرگسالان مانند تمایل به #مسواک زدن، استفاده از #چنگال یا #جارو_کردن #آشپزخانه را تقلید می‌کند و شاید میل نداشته باشد در این کارها به او کمک کنید. این کارها نمونه‌هایی از #کوشش_درونی او برای ماهر و کارآمد شدن است. اگر او را برای تلاش‌هایش تشویق کنید، حتی اگر در ابتدا دردسر بیشتری برای شما ایجاد کند، عزت نفس او را در انجام دادن کارهای شخصی، دوچندان کرده‌اید. این #عزت_نفس و اتکای به خود، برای آموزش استفاده از توالت، محرکی بسیار قوی خواهد بود. کودکتان قادر است دستورات ساده را درک کند و انجام دهد و کلمات کافی در اختیار دارد تا به شما بگوید باید به توالت برود. استفاده از کلماتی را که به کار بردن آن‌ها برای شما راحت است و او می‌تواند به راحتی آن‌ها را تلفظ کنده به او بیاموزید: «پی‌پی، پوپ، جیش» کلمات شناخته شده برای این مورد هستند. کودک می‌تواند به مدت سه تا پنج دقیقه درحالی‌ که با او صحبت می‌کنید يا برای او #کتاب می‌خوانید، روی یک #صندلی کوچک آرام و بی‌حرکت بنشیند. بسیاری از کودکان نمی‌توانند این مدت طولانی را #بی‌_حرکت بنشینند مگر آنکه ماه‌ها به‌ خوبی راه رفته و دویده باشند. هرگز کودک را وادار به نشستن روی #لگن یا توالت نکنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگامی که فرزندتان رفتار های ناخوشایند همسالانش را #تقلید می کند، احتمالاً #خوشحال نخواهید شد. اولین باری که فرزند دلبندتان غذایش را تف یا پرت می‌کند یا هم‌ بازی‌ اش را هل می‌دهد، ممکن است بپرسید، «اين کار را از کجا یاد گرفتی؟» و اگر بدانید او کودک دیگری را در حین انجام این کار مشاهده کرده است، به‌خاطر آموختن این #رفتار_ناخوشایند به کودکتان، به #سرزنش کودک دیگر متمایل می شوید. اگرچه این نظریه صحیح است که انجام رفتار نادرست کودک یک‌ساله‌تان ناشی از مشاهده رفتار سایر کودکان است اما شما نمی‌توانید او را از آموختن رفتارهایی که دوست ندارید برحذر دارید. برای کودک یک‌ساله، همیشه رفتارهای ناشایست عادی فراوانی وجود دارد که نمی‌توانید هميشه برای فرزند خود، سپری در مقابل آن‌ها باشید. اگر به مهمانی بروید و سایر کودکان #کیک پرتاب کنند، کودک شما نیز همین کار را خواهد کرد و اگر اين رفتار را در #مهمانی یاد بگیرد، احتمالا چند روز بعد در منزلتان هم این کار را انجام خواهد داد. در این مرحله می‌توانید به گونه‌ای واکنش نشان دهید که گویی او شخصا این رفتار را اختراع کرده است. برای این نوع رفتارها محدوده معینی تنظیم کنید، اما درباره اثرات منفی این اعمال نگران نباشید. احتمالاً در بین خانواده‌هایی که به‌عنوان دوستانتان از مصاحبت آن‌ها لذت می‌برید، خانواده‌هایی وجود دارند که با نظرات آن‌ها درباره #تعلیم_و_تربیت کودک، موافق نیستید. اگر دریافتید هر بار معاشرت با این خانواده‌ها، موجبی برای سردرگمی کودکتان در مورد محدودیت‌های تنظیم شده برای او می‌شود، ممکن است خودتان را در معرض #آزمایش‌ ها و سوء‌رفتارهای زیادی قرار دهید. کودکان بزرگ‌تر می‌توانند بیاموزند که خانواده‌های مختلف دارای قوانین متفاوتی هستند. اما کودکان کم‌سن‌تر هنوز قادر به درک این مسئله نیستند. چنانچه نمی‌توانید بین خود و سایر والدین تعادلی برقرار کنید و کودک شما در رفتارش دچار مشکل شده است احتمالاً مجبور می‌شوید تا مدتی از همراه بردن کودک به مهمانی‌ها خودداری کنید. در هر صورت، خانواده دیگر را به‌خاطر آموختن رفتار ناشایست به کودکتان سرزنش نکنید، او بالاخره اين کارها را یاد خواهد گرفت. به احتمال زیاد ممکن است پیش از اينکه بتوانید کودک خود را کاملا رام کنید، او رفتار ناشایستی به کودکان دیگر نشان داده باشد که والدینشان از این بابت شما را ملامت می‌کنند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

مادران و نوزادان سالم که از نظر پزشکی مانعی ندارند، باید بعد از #زایمان تا هنگام ترک #بیمارستان پیش هم بمانند. مادر بهترین #پرستار برای نوزاد است و کارکنان بیمارستان و پزشکان فقط کار مداوا و راهنمایی را به عهده دارند. ماندن نوزاد کنار مادر باعث می‌شود که ارتباط این زوج در امر #تغذیه، زودتر به هماهنگی برسد. مادر با شنیدن و مشاهده اولین نشانه‌های #گرسنگی در نوزاد، به این تقاضا جواب می‌دهد. اين امر در نوزاد اعتماد به وجود می‌آورد و او را تشویق می‌کند تا از علایم و محرک های فرعی به خوبی استفاده کند. مادر نیز با نشانه‌ها و درخواست های نوزاد بهتر آشنا می‌شود و از این که می‌تواند از نوزاد مراقبت نماید، در خود احساس رضایت و اعتماد به نفس می‌کند. چند روز پس از شروع تغذیه، #تفاهم و هماهنگی خوبی بین مادر و نوزاد به وجود می‌آید. #گریه کردن نوزاد یکی از رفتارهای تقویت پیوند است. در گریه نوزاد آهنگی وجود دارد که در شنونده، به ویژه مادر، احساس ویژه‌ای تولید می‌کند. با شنیدن صدای گریه نوزاد، #هورمون مولد #شیر ترشح می‌شود و #خون در #سینه مادر سریعتر جریان می‌یابد. همزمان با این واکنشها، یک میل درونی و انگیزه بیولوژیکی به مادر دستور می‌دهد که نوزاد را بردارد و در بغل خود بگیرد و او را شیر بدهد. بعد از یک یا دو روز، مادر می‌تواند حتی با مشاهده بعضی از رفتارهای نوزاد، پیش از آن که صدای گریه او بلند شود به گرسنگی و نیاز او پی ببرد و آن را برطرف نماید. از این برخورد و عکس‌العمل سریع مادر، نوزاد می‌فهمد که برای رفع نیاز خود به گریه کردن احتیاجی ندارد. #تغذیه_و_شیردهی #تغذیه_کودک #شیردهی "منبع : چهل نکته شیر دادن به نوزاد - انتشارات صابرین" : https://www.bamano.life/post/19788